οθόνη

 Mάνα μου γλυκιά

αρπάζω δυο κόκκαλα από τα χεράκια σου τα πονεμένα

και ασθμαίνοντας χτυπώ το τύμπανο του επιτέλους

Εσύ μάνα που χόρευες μέσα στο πικρό πέλαγος της αγάπης

μου την παραχώρησες και τώρα τη λοιδορούν και την κλωτσούν σαν σκουπίδι  στην άκρη του δρόμου...

Γεμίσαμε αλαζόνες χοντρόπετσους τύπους και κορίτσια πολιτογραφημένα στο τίποτα ενός ατελείωτου ναρκισσισμού.

Εικόνα σου είμαι οθόνη και σου μοιάζω

Στάθης Κάπα