φευγιό
Η
γη παραμένει επίπεδη, σε κατηφορική κλίση και στο τέρμα της κατηφόρας με προσμένουν
όλοι οι παλιοί έρωτες…
Mε κερνούν ένα ποτήρι γλυκό
κρασί και ανάβοντας τσιγάρο, θυμόμαστε τα παλιά, ίντριγκες, προστριβές και λοιπά
παθήματα… μετά ήπιαμε βροχή, ρουφήξαμε ήλιο και χαθήκαμε στα στενά κουβαλώντας
ο καθένας το κουρασμένο του σαρκίο…
Tα φύλλα του φθινοπώρου
μας σκέπασαν και το δυνατό αγέρι, μας σήκωσε ψηλά κάνοντας το φευγιό μας μια γιορτινή
βεγγέρα… χώμα και χρυσαλλίδες.
Στάθης
Κάπα
