Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2019
Το ποτάμι ονειρεύεται πως αυτό και μόνο ρέει και κυλώντας δεν είναι πια ποτάμι μονάχα μια στιγμή. Κι εμείς να ζούμε πάνω σε μικρούς προσώπικους τιτανικούς στην δύναμη χωρίς έλεος. Κι ακόμα καρφωμένοι σε εξαίσιες πολυθρόνες καθής με τη δική του τρέλα απολαμβάνουμε τα σκουπίδια της καθημερινότητας. Γ.Χ
Τα μάτια σου παράθυρα που περνάνε κι άλλοι κοσμοι πολλοί. Τα μαλλιά σου είναι φιδίσια σαν της Μεδουσας. Τα δάχτυλα σου βαστάνε το τόξο της Άρτεμις. Τα λακάκια στο πρόσωπό σου γλυκαίνουν την έκφραση. Γ,Χ
Με τα μάτια σε έχω. Στα κόκκινα μαλλιά σου Αρετούσα μου μπλέκω τα δάχτυλα μου ως τα λακακια της λεκανης σου. Στυλιανός