φεύγω

Kαταπίνω επιβραδυντικά της σκέψης μου και των θέλω μου.

Οι εποχές διαδέχονται κουρασμένες η μια την άλλη

 και οι άνθρωποι διχασμένοι, πολωμένοι, και φοβισμένοι,

 γεννιόμαστε για να περιμένουμε το τέλος 

και όλα είναι εφήμερα και μάταια, 

είμαστε όμως όλοι μας πλεονέκτες και αδηφάγοι..

Ευτυχία είναι η διαχείριση της θλίψης μας

Από εδώ ως την πόρτα του σύμπαντος

Οριακή πια συγκατοίκηση στον πλανήτη.

 

Στάθης Κάπα