αόρατο
Το αόρατο χέρι μου
μπήκε στην κλεψύδρα του χρόνου,
κλέβοντας μια χούφτα άμμου
που στραφταλίζει σαν σμάρι πυγολαμπίδων.
Ο καταρράκτης των λεπτών
παρακολουθεί με οξύνεια
τις κινήσεις των θνητών.
Σοφία. Φ
φευγιό
Η γη παραμένει επίπεδη, σε κατηφορική κλίση και στο τέρμα της κατηφόρας με προσμένουν όλοι οι παλιοί έρωτες… M ε κερνούν ένα ποτήρι γλυκό κρασί και ανάβοντας τσιγάρο, θυμόμαστε τα παλιά, ίντριγκες, προστριβές και λοιπά παθήματα… μετά ήπιαμε βροχή, ρουφήξαμε ήλιο και χαθήκαμε στα στενά κουβαλώντας ο καθένας το κουρασμένο του σαρκίο… T α φύλλα του φθινοπώρου μας σκέπασαν και το δυνατό αγέρι, μας σήκωσε ψηλά κάνοντας το φευγιό μας μια γιορτινή βεγγέρα… χώμα και χρυσαλλίδες. Στάθης Κάπα Caspar David Friedrich
