Οι ακύμαντες μέρες των βίων μας

Οι ακύμαντες μέρες περνούν άναρχα
από την αυλή μου, σαν αδέσποτες σφαίρες.

Περνούν και σπέρνουν την αγωνία του τέλους
που γεμίζει την ψυχή μου.

Σαν ενέργεια που είμαι, ζητώ να αναληφθώ
από τον κόσμο αυτό,

Στην τελειοποίηση του πνεύματος προσδοκώ.

Στυλιανός