Προδωμένη πίστη-Ανίσχυρη σκιά
Η μνήμη προστάζει
ν' απαρνηθώ τις ρίζες.
Σωστό δεν είναι. Γυρίζω
σελίδα αμετανόητη,
αναζητώντας αιτία να υπάρχω.
Ανίσχυρη σκιά, ο δροσερός αέρας,
ανακουφιστικός
μάταιος ο φόβος και ο πόνος της αγωνίας.
Η υπομονή εξαντλείται.
Ο χρόνος στιγματίζει <<το είναι>> μου!
Ελένη Σ.
ν' απαρνηθώ τις ρίζες.
Σωστό δεν είναι. Γυρίζω
σελίδα αμετανόητη,
αναζητώντας αιτία να υπάρχω.
Ανίσχυρη σκιά, ο δροσερός αέρας,
ανακουφιστικός
μάταιος ο φόβος και ο πόνος της αγωνίας.
Η υπομονή εξαντλείται.
Ο χρόνος στιγματίζει <<το είναι>> μου!
Ελένη Σ.