Χρυσή κλωστή

Χρυσή κλωστή μαλαματένια
ράβει χρυσοκέντητα άμφια,
μα εγώ αρνήθηκα να μεταμφιεστώ.
Ρακένδυτη θα παραστώ, αφτιασίδωτος λόγος
αποπέμπει την ξύλινη γλώσσα.

Ανύποπτο μίσος

Τα νεαρά μου οστά
σφίζουν δυνατά τα βήματα
ξεγελώντας τη ναρκωμένη διάθεση.
Τη ναρκωμένη διάθεση, που εμποδίζει
την έπαρση του μίσους.

Παραπλανητικές Ιδέες

Οι δάδες οι φωτεινές φωτίζουν
το μονοπάτι,
εξερευνητές ανύπαρκτων τόπων
ομολογούν την πλάνη.
Διαδόσεις φαντασιώσεων ανυπόστατων
σκορπίζουν μισαλλαδοξία.

Αναφαίρετη ερημιά

Έχασα τον εαυτό μου
τη μοναδικότητα του ιδιαίτερου
αναλώθηκα σε αντιγραφές νομίζω.
Όχι δε νομίζω, ο χρόνος μου ανήκει.
Όταν το Εγώ γίνει Εμείς
ο χρόνος μας ανήκει.

Ελένη  Σ.


Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

άτιτλο