Έρχομαι....

Όπως έρχομαι από το αύριο, κάνω δεξιά
στο χθές.....
Εκεί στο σπίτι της χαράς, της παρακμής!
Η πιο βαθιά κρίση μιας άλλης εποχής
της ιδιοτέλειας, της χλιδής του πρωτόλειου
ουμανισμού; Του ωφελισμού!
Η αρχή του τέλους του ανυλισμού.


Επίσκεψη στην Πομπηϊα μέσα στον
αρχαιολογικό χώρο που έχει γίνει φάστ - φούντ
και έχει μεγάλη επισκεψιμότητα, έχει πολλούς πελάτες
κάνε Θεέ μου να ρίξει μια βροχή
να ξεπλυθούν όλοι......

Ο Βεζούβιος είναι ακόμα δίπλα.

Στυλιανός