Αναρτήσεις

-
Εικόνα
  -21η Μαρτίου Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης-- Ομάδα Ποίησης και Δημιουργικής Γραφής Κ.Η. «Λωτός» Σαν να είναι η εποχή ένα μόνιμο σούρουπο… Η γριά μάγισσα μετρούσε στον καθρέφτη τις ρυτίδες της και θυμόταν με μια σκοτεινή χαρά σε ποια άσχημα μάγια εμφανιζόταν κάθε ρυτίδα… Διάγουμε πια την εποχή μιας ευημερίας άχρηστων σκουπιδιών… Χώρες πυγμάχοι δεν βρίσκουν με τις γροθιές τους αντιπάλους και ξυλοκοπούν τους αθώους θεατές…όλο αυτό όμως γίνεται σε μια χολιγουντιανή ταινία από έναν νάρκισσο σκηνοθέτη περιορίζοντας την για ένα πλούσιο και νεκροζώντανο κοινό μιας ψηφιακής ελίτ… έχει χαθεί πια η μπάλα και οι παίκτες κλωτσάμε αντί για το τόπι...μια νάρκη… Ελα ηλιάτορα να εξατμιστούμε κάτω από τις πύρινες ακτίνες σου, δροσοσταλίδες εμείς, διαχεόμενοι στα πέρατα.. μακριά από τα τέρατα… Ας είναι… Στάθης Κάπα. Guernica is a painting done by Pablo Picaso in 1937
Διαβάστε περισσότερα

άτιτλο

-
Εικόνα
Σκοτάδια την παραμονή της αλλαγής του χρόνου. Έξω νευρικά γέλια και μουρμούρα Μα ο καιρός πάει κόντρα στα πεπραγμένα... Χθες στο μπαλκόνι είδα ένα ξεχασμένο χελιδόνι να λιάζεται και να μασά ελπίδες.. θα γυρίσει ο τροχός και μια Πρωτομαγιά θα κάνουμε λιτανεία για την Άνοιξη.     Στάθης Κάπα. The Garden of Earthly Delights by Hieronymus Bosch
Διαβάστε περισσότερα

Aνώνυμο

-
Εικόνα
  ΣΚΕΨΕΙΣ Ο ΦΟΒΟΣ Φόβε μου, σε γνωρίζω και ξέρω ποιος είσαι. Έρχεσαι στα όνειρά μου και μου διαταράσσεις τον ύπνο. Ανοίγω τα μάτια μου και νομίζω ότι είσαι ακόμα εκεί. Σε συναντάω στον δρόμο, στο γραφείο μου. Είσαι πάντα μαζί μου. Σε συνήθισα. Είσαι πάντα μαζί μου. Φοβάμαι ότι γίνεσαι ένας φίλος. Σε θέλω φίλο μου αλλά φοβάμαι. Φοβάμαι ότι αν δεν σε έχω αντίπαλο, τότε οι αισθήσεις μου θα κοιμηθούν. Σε χρειάζομαι απ όπου κι αν έρθεις γιατί δεν σε φοβάμαι, είσαι μαζί μου, είσαι εγώ. Μαζί προχωράμε στον δρόμο της Αγάπης, γιατί ο φόβος είναι μήπως δεν μπορέσω να αγαπήσω αυτό για το οποίο γεννήθηκα. Aνώνυμο. Πίνακας : Caspar David Friedrich - 1817
Διαβάστε περισσότερα

φευγιό

-
Εικόνα
  Η γη παραμένει επίπεδη, σε κατηφορική κλίση και στο τέρμα της κατηφόρας με προσμένουν όλοι οι παλιοί έρωτες… M ε κερνούν ένα ποτήρι γλυκό κρασί και ανάβοντας τσιγάρο, θυμόμαστε τα παλιά, ίντριγκες, προστριβές και λοιπά παθήματα… μετά ήπιαμε βροχή, ρουφήξαμε ήλιο και χαθήκαμε στα στενά κουβαλώντας ο καθένας το κουρασμένο του σαρκίο… T α φύλλα του φθινοπώρου μας σκέπασαν και το δυνατό αγέρι, μας σήκωσε ψηλά κάνοντας το φευγιό μας μια γιορτινή βεγγέρα… χώμα και χρυσαλλίδες.     Στάθης Κάπα   Caspar David Friedrich
Διαβάστε περισσότερα

τραπέζι

-
 Τραπέζι λίγο κουτσό μα γερό με ένα πράσινο λινό τραπεζομάντηλο πάνω του, με το κρασί και το ψωμί να συμπληρώνει το ένα το άλλο.. Ο ήλιος φτιάχνει το ανάλογο εφέ στο κουζινάκι που λειτουργεί ως ανάχωμα στον αμείλικτο θάνατο, σε μια Άνοιξη  όπου τα φτερά των χελιδονιών ωσάν κοφτερές λεπίδες θα γεμίζουν, ελπιδοφόρους αιμάτινους πίδακες το πριγκηπικό μας σώμα... Στάθης Κάπα. 
Διαβάστε περισσότερα
-
Εικόνα
 
Διαβάστε περισσότερα

τώρα

-
 Την καύλα της ζωής την βρίσκεις στην παύλα της αφαίρεσης   Στο πένθιμο  βασίλειο των πάντων.  Στη διαίρεση της ύλης  Στο ακέραιο των ιδεών  Στη βουβή  οργή των μικρών πραγμάτων.  Στην επίπλαστη ευμάρεια της αφθονίας.  Στον κύκλο του ορίζοντα  του τώρα. Που όσο πιο φθαρτό τόσο πιο καλό!  Στυλιανός.Τ
Διαβάστε περισσότερα