ΚΕΝΤΡΟ ΗΜΕΡΑΣ "ΛΩΤΟΣ"

 

  Οταν η Σελήνη χορεύει πάνω απο εμάς, στα μυστικά δωμάτια της καρδιάς, συντονιζόμαστε κάτω απο έναν άγριο και ζωοδότη ήλιο, σκληρός σαν την καρδιά των ανθρώπων ανατέλλει και σχίζουμε τα ρούχα μας σαν μανιακοί. Σου λέω ας φύγουμε απο εδώ σαν βέλη και μη σε μέλει ποίο είναι το τέλος .   Γιώργος.Χ      

" Εσύ που αδειάζεις την βαλίτσα, ξεχνάς να φύγεις" Ο προορισμός που υπάρχει είναι για μένα βάλτος. Εχω αποχαιρετήσει ένα σωρό φορές τις ντουλάπες και τους τοίχους, και πάντα λέω "λίγο ακόμα, λίγο ακόμα" και μετά θα φύγω ώσπου το "λίγο" μοιάζει πια μετέωρο και άχρονο.     Σοφία.Φ

 συγκρατώ στο ράμφος την μνήμη,το σπόρο που υπήρξαν" Μια βασίλισσα που δεν θα απαρνηθεί τον θρόνο της ποτέ, με παιδική φωνή και ενίοτε παράπονα, μαστόρισσα στην ενοχή και στο πιάτο φαί που σου προσφέρει με αγάπη. Ν αργήσεις, ν αργήσεις αλλά αναρωτιέμαι όλα αυτά που χεις μαζώξει τί θα τα κάνω εγώ μετά ?     Σοφία Φ.      

 Θα’ ρθει στιγμή που οι σιωπές θα ταξιδέψουν μέσα στα ερέβη και η μοναξιά θα ακολουθήσει τυφλή, στο ίδιο βαγόνι, καταπίνοντας φως.   Ελένη.Σ      

 σηκώνομαι και πολλαπλασιάζονται τα σώματα" Αν με ρώταγες όταν ήμουν 20 θα σου λεγα 2 παιδιά θέλω να κάνω αγοράκια με βαθύ χαμόγελο. Τώρα πια παιδιά μου είναι τα χάπια.   Σοφία. Φ      

 

  ΩΣ ΤΟ ΤΕΡΜΑ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ, ΠΟΘΗΤΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΔΟΡΚΑΔΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΥΛΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΤΗΣ ΦΘΟΡΑΣ ΗΔΗ ΣΜΙΛΕΥΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ. ΑΓΑΠΗΣΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΣΟ ΛΙΓΟΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΖΗΣΗΣ ΜΟΥ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΡΧΟΤΑΝ, ΚΟΝΤΟΣΤΕΚΟΤΑΝ ΚΑΙ ΜΟΥ ΧΑΡΙΖΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΡΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟΧΩΡΟΥΣΕ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ.. ΠΑΡΟΛΑ ΤΑ ΔΕΣΙΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ, ΔΕΝ ΑΞΙΩΘΗΚΑΝ ΜΙΑ ΣΥΜΒΙΑ, ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΝΟΣ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΜΟΥ.   ΣΤΑΘΗΣ Κ.      

  ΟΙ ΘΛΙΨΕΙΣ ΜΟΥ, ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΨΕΥΔΗ, ΟΙ ΕΜΜΟΝΕΣ ΜΟΥ, ΤΑ ΧΑΩΔΗ ΧΑΣΙΜΑΤΑ, ΤΑ ΓΡΑΦΤΑ ΔΙΧΩΣ ΑΠΟΔΕΚΤΗ, ΟΙ ΝΕΥΡΩΤΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ ΜΟΥ, ΟΙ ΕΡΩΜΕΝΕΣ ΚΙΘΑΡΕΣ, ΟΛΑ ΤΑ ΓΙΑΣΕΜΙΑ   ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗ ΑΓΚΑΘΙΑ, ΕΦΤΙΑΧΝΑΝ ΤΕΤΟΙΟ ΣΚΗΝΙΚΟ , ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΕΜΟΡΦΗ. ΝΑ ΜΗΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΑΤΕΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΓΥΡΟΥ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΝ ΑΚΟΜΨΑ.. ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΕ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΕΝΕΣ ΑΦΡΟΔΙΤΕΣ, ΙΣΩΣ ΠΟΤΕ ΠΙΑ! ΚΑΙ ΒΑΖΩ ΤΟ ΙΣΩΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ!!!   Στάθης.Κ      

 https://gagosian.com/artists/gregory-crewdson/   Gregory Crewdson (born September 26, 1962) is an American photographer.  He photographs tableux   of American homes and neighborhoods.       

  Αλλεπάλληλες   προσπάθειες   τα φτερά μού   να    σπάσω…       Μια τελευταία προσπάθεια   για την ζωή που θα ήθελα να ζήσω.    Να την ζήσω!      Μια και δυο στον ήλιο να ξεραθώ!      ίλεως και ανατροπή, τέρμα η ντροπή. Νέα τροπή!      στον ουρανό να ζω μα στην άβυσσο θα σε αναζητώ        Να βρεθούμε εκεί, με   βαθιά ψυχή εγώ   και εσύ!      Επιτέλους μαζί!   Ίλεως   σε αυτή την ζωή, κάποια στιγμή!   Στυλιανός.Τ