ΚΕΝΤΡΟ ΗΜΕΡΑΣ "ΛΩΤΟΣ"

Τι περιμένεις και κοντοστέκεσαι;! Ανοιξε τη πόρτα και με δυο τρεις δρασκελιές, ξεκίνα την πορεία για το δρόμο της πορφυρής εξορίας... Ετσι όπως προχωράνε κάθε ποιητής και όποιος πορεύεται σαν ποιητής ο πόνος, το σύμπαν, ο δρόμος , ο ποταμός του φωτός , και η μοναξιά ήταν πάντα τα αδέρφια μας... Εκεί που θα συναχθούμε άπαντες στη γιορτή της ελευθερίας. Σ.Κ

Though it glistens just out of reach,  I continue to pray for hope to shine through Its glimmer lighting our way This long-awaited great cosmic glow Now that we find ourselves on the dark side of the world The gods will be there to strengthen the hope we have spread throughout the universe For those left behind, each person’s story and that of their loved ones It is time to seek a hymn of love for our souls In the midst of this historic menace, a brief burst of light points to the future Let us joyfully sing this song of a splendid future Let’s go Embraced in deep love and the efforts of people all over the world Now is the time to overcome, to bring peace We gathered for love and I hope to fulfil that desire The time has come to fight and overcome our unhappiness To Covid-19 that stands in our way I say Disappear from this earth We shall fight We shall fight this terrible monster Now is the time for people all ove

ο κόσμος έγινε γκρί αλλά η καρδιά μου απο μετάξι ντύθηκε ασπάζοντας την αιώνια σου απουσία φυλακτό η σκέψη σου συνεχώς σε αναμένω τεντωμένη στις μύτες ροκανίζοντας τις σκέψεις... Εχω μάθει να σε  αγαπώ. έμαθα να με αγαπώ. Ελένη.Σ.

Ανόητος και εκκεντρικός φτωχοδιάβολος και εριστικός Αυτός ειναι ο γελωτοποιός και μας πέφτει ακριβός. Μέσα στο βασίλειο της φτώχειας την μέρα που βρήκα τα μισά ψάχνω ποιος καμώθηκε για όλα αυτά. Μαλλόν μόνο ένας γελωτοποιός και κομμάτι ακριβός. Στυλιανός.Τ

Η πραγματική ομορφιά είναι ο νοητός δρόμος  για την αρετή και το αέναο. Ψάξε μέσα σου. Σ.Κ

Εχω ανάψει το φως στο μπαλκόνι. Κάθομαι έξω .. δυνατή όμορφη μουσική και χαζεύω το φεγγάρι λίγο πριν γεμίσει. Νιώθω παρόν και δυνατός μέσα στην ανθρωπότητα μα και τόσο δα μικρός. Στάθης.Κ.

όπως περπατούσα μια νυχτιά στα δρομάκια  της πολιτείας, ένα τρελό αγέρι με πήρε στην αγκάλη του και με εκτόξευσε στον ουρανό, πάνω απο τις χιονισμένες βουνοκορφές και τα σύννεφα .. Απίστευτη η θωριά της γης, οι οροσειρές, τα λειβάδια, οι μεγάλοι ερημότοποι, η ομορφιά των ωκεανών.Ενιαθα σαν αρχαίος βασιλιάς που επιθεωρούσε το βασίλειο του... τότε η αντάρα κόπασε και σαν πεπτωκος άγγελος βρέθηκα ξαφνικά στις πεδιάδες του βυθού.  Ας ξεκινήσει το τραίνο απτα βάθη των ωκεανών, ως τον αχαρτογράφητο ουρανό, για μας τους αιώνιους φθαρτούς και εφήμερους ... το τραίνο της λύτρωσης να μας βγάλει, σε τόπους μαγικούς, εκεί που θα επιτρέπεται το κάπνισμα και σε μας και στα τραίνα... τρέμε χάρε έρχεται το τραίνο της άδολης αγάπης. Στάθης.Κ

H Ομάδα Γραφής του Κέντρου Ημέρας Λωτός μας εκπροσωπεί  με την επίσημη συμμετοχή της και  φέτος σε έναν ακόμη διαγωνισμό ποίησης. --thank you all.--

Ο έρωτας εισχωρεί στα χείλη και σαν άρωμα βγαίνει απο την μυτούλα για να φτιάξει πορφυρά τα μάτια και απο γέλιο και απο δάκρυ... ανακατεύει τα μαλλιά και μαγεύει τα δάκτυλα σαν δεινός κεραμοποιός ..Η αιωνιότητα κατανοείτε στο σύμπαν μόνο και μόνο απο το πύρινο άγγιγμα του τρελού έρωτα ..είτε θείος είτε από χώμα και νερό είναι ο οίνος και το ψωμάκι της πλάσης .. γρηγορείτε γιατί όποιος δεν γευτεί και τα δύο θα ζήσει στην ανυπαρξία. Στάθης.Κ.

Τρέχω πίσω από λέξεις και ανάμεσα στις φράσεις, Κυλιέμαι στις βουνοκορφές και γλιστρώ στα κύματα των ωκεανών θωρώντας τα νερά των ουρανών. Πέφτω και λασπώνομαι σε εκτάρια γεμάτα μαργαρίτες και ανεμώνες. Γαντζώνομαι στα μαβιά χείλη σου λίγο πριν πέσω στο σύμπαν του στήθους σου και τελικά αποκοιμηθώ στο παρτέρι της κοιλιάς σου. Σε τούτη την ζήση να βιώνεις το εύμορφο σαν ποιητής   και να πεθαίνεις σαν κουκίδα μηδαμινός, χωρίς την στολή της όποιας ματαιοδοξίας. Σταθης.Κ.

 

 

Οι ριμάδες οι ρίμες είναι που λιποτακτούν από του κεφαλιού μου το χαβά.   Φεύγουν  μακριά,  λιμοκτονούν. Άλλο δεν μπορούν.  Και ενώ εγώ, τα άστρα κυνηγώ τα άκρα  καταλήγω να ακολουθώ! Κι άλλα αν βρω,   εγώ αυτά συνεχίζω να ακολουθώ! Τα άκρα…   Ίσως της μέρας μη και  της ώρας, μπορεί και  της στιγμής. Για δεν ξέρεις τι θα βρεις! Θυμήσου, ότι είναι να έρθει θε να’ρθεί. Για αυτό ζήσε, τη στιγμή. Μη σκας για τίποτα στη ζωή αυτή Στυλιανός.Τ