τι

Τι περιμένεις και κοντοστέκεσαι;!

Ανοιξε τη πόρτα και με δυο τρεις δρασκελιές, ξεκίνα την πορεία για το δρόμο της πορφυρής εξορίας...

Ετσι όπως προχωράνε κάθε ποιητής και όποιος πορεύεται σαν ποιητής

ο πόνος, το σύμπαν, ο δρόμος , ο ποταμός του φωτός , και η μοναξιά ήταν πάντα τα αδέρφια μας...

Εκεί που θα συναχθούμε άπαντες στη γιορτή της ελευθερίας.

Σ.Κ