Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2019

Δυνατός

Θα ήθελα να είμαι τεράστιος με δυνατά και υπερμεγέθη μπράτσα, έτσι ώστε να τραβήξω το χαλί της πατρίδας μου και να αδειάσω μακριά και στα πέρατα όλους τους δήθεν, όλους τους ψευτογνωστικούς και όλη την ανθρώπινη σαπίλα που χαζολογά δώ χάμου .... Στάθης Κλείτσας.

Η μνήμη

Η μνήμη φτιάχνει το σώμα το σώμα σαπίζει το φως το επανασυνθέτει όλα γένονται είναι και μη είναι... Όλοι κατέχουν κάτι τις άπαντες το υπερασπίζονται όταν έρθουν οι καιροί ας απογυμνωθούμε από αυτά Στάθης Κλείτσας

Φιλική Παράκληση

Ας είναι το τελευταίο φιξάκι Ας είναι το τελευταίο τσιγάρο Πέντε ευρώ στο χέρι Ο άνθρωπος ας περιμένει. Σωτήρης

Εξουσία

Η εξουσία του ενός Η εξουσία της μάζας Η εξουσία των σοφών Η εξουσία της φύσης Η εξουσία του σύμπαντος Η εξουσία της φθοράς Η εξουσία εκείνου που έχει εξουσία στους πάντες και στα πάντα.... Βρε Τάσο για πιάσε το τάβλι να ξεχαστούμε....!!! Στάθης Κλείτσας

Ομολογημένη άγνοια;

Χωρίς το θάνατο, δε θα είχα μάθει πόσο σε αγαπούσα! Αν πίστευα, μόνο όσα φαίνονται, θα ήμουν τυφλή, χαμένη και υποχείριο όσων δεν ομολόγησαν την άγνοιά τους. Όλοι γνώστες των πάντων! Συνθηκολόγηση ανομολόγητη! Η χρυσή ομίχλη Μέσα στην χρυσή ομίχλη μιας χρυσής πολιτείας νιώθει την εξουσία του χρυσού, μια τρωτή εξουσία, ερμητικά δυσνόητη. Η απόλαυση αυτής, κρατάει το σώμα χορτάτο τη ψυχή δε πεινασμένη! Καράβι το σώμα Ο χρόνος μας θρυμματίζει τις πράξεις. Παίξαμε την τύχη μας στα ζάρια. Πορευόμασταν πότε εδώ και πότε εκεί! Με επιλογές και εκπλήξεις αιφνίδιες. Το τέλος ομόπνοο. Άγραφος πίνακας Άγραφος πίνακας η μνήμη, τα πάντα έσβησαν, η τελειωμένη σκόνη της κιμωλίας, μαρτυρία. Ελένη Σ.

Τα πλοκάμια της σοφίας

Τα πλοκάμια της σοφίας αγγίζουν διαστάσεις, πέραν από τα όρια της φαντασίας. Τρίζουν τα θεμέλια, μιας εικόνας συμβατής, μετέωρης που στηρίζεται στην ύλη. Άδικα ματαιοπονεί κανείς. Το αγαπημένο ψεγάδι Όταν στον επίγειο κόσμο αγαπηθεί κάθε ψεγάδι της ύπαρξης μου, τότε θα μοιάζει ό,τι βρέθηκα παντού. Τότε η ψυχή θα νιώσει ολοκλήρωση. Φευγαλέα φλυαρία Όταν η υπόσχεση είναι φευγαλέα φλυαρία, αφήνει πικρή γεύση στο διψασμένο στόμα. Μια πικρία που αντίδοτο της είναι η μετριοπάθεια ανθρώπων αυθεντικών, που αδιαφορούν για το <<φαίνεσθαι>>. Ελένη Σ.

Σαν το παλιό κρασί

Μια αστραπή η ζωή μας, μα προλαβαίνουμε. Η διάρκεια μιας ζωής, σταγόνες στην αιωνιότητα, μιας παλιγγενεσίας ανυπόστατης, για τους κοινούς θνητούς. Σαν το παλιό κρασί, μεστή κρατάει η μυρωδιά, αναστέλλοντας το κύκνειο άσμα του καλλιτέχνη. Ελένη Σ.
Όσες να είναι οι φυλακές τόσες οι αποδράσεις  Ζωή,αληταριό με άναρχη ψυχή να οδηγεί. Ζήσε την στιγμή ζήσε τη ζωή! Ζήσε την σαν αστραπή θα φύγει.  Ζήσε το τώρα ζήσε χωρίς το αύριο. Αύριο μια άλλη ζωή. Μία καλή αρχή είναι... Μια ζωή χωρίς αύριο. Τώρα! Στυλιανός