Σιωπή χωρίς άγχος και πλήξη

Σε μια ιδεατή ουτοπία,
εικαστικά ζωγραφισμένες μορφές
συντροφεύουν τον φιλότεχνο θεατή.

Η όψη μιλάει από μόνη της.
Αχρειάστες λέξεις.
Χαμένος στο μακρινό μουρμουρητό
που συνθέτουν τα κύμματα.

Συμμέτοχος στη φλυαρία του δειλινού
συνθέτει ρομαντικές στιχομυθίες
μεθώντας από την ορμή της νιότης.


Θρυμματισμένος ήλιος
σε τοπίο σεληνιακό .
Η ψυχή θυμάται,
όπως τα κύτταρα, δεν ξεχνούν να αναπνέουν.
Το σώμα ιχνηλατεί την ψυχή.
Το αποτύπωμα του πόνου
ομολογεί την πληγή.


Ελένη Σ.