Πάντα ξυπνούσες ξεκούραστος

Μια μικρή ηλιαχτίδα αρκούσε,
ο ήλιος του τότε έμοιαζε πατέρας συμπονετικός'
το ίδιο και ο ύπνος.
Εδικά τα καλοκαίρια, τότε που ο ιδρώτας
μας δεν μύριζε ακόμα,
κι ο χρόνος κυλούσε σαν το παγωτό που λιώνει.


---------------------------------------------

Λίγο το πάντα όπως μένει στην μνήμη' από τότε.
Πάντα τα μαλλιά του παππού.
Πάντα οι γλυκές αναμονές.
Πάντα ποδήλατο, και πάντα μα πάντα
ξυπνούσες ξεκούραστος.

Κλειώ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

άτιτλο