Η ευωδία των ευκαλύπτων

Στην ιαματική ευωδία των ευκαλύπτων
το άρωμα ποτίζει το σκοτάδι και όσο πέρα
από το χρόνο και τη δίκοπη γλώσσα προσδιορίζουν
την ηλικία των παλαιών κτιρίων.

Αέρας φουσκώνει συνέχεια τις τέντες των παραλιακών
καφενείων. Σκόρπια φθάνουν τα λόγια σου και
με τρελαίνουν. Κρυφοί αόριστοι οι ήχοι ταξιδεύουν
και της μικρής το γέλιο, το ιώδιο πάνω στην πληγή της
την γιατρεύει.

Αμαλία Κ.