Ήχοι και μυρωδιές από μια ανάμνηση

Εκείνο τον ανήφορο για τον "Ερμή"
στο τέλος της άνοιξης η προπόνηση και μία
δυνατή βροχή!

Σε αδιέξοδο στενό και κατοικώ μύρια αρώματα
και ήχοι μπάλας να μοιστώ
Θεοί! Είμαι πάλι δέκα πέντε χρονό.

Κι ύστερα το άρωμα της σάρκας σου...
που ακόμα και αν καεί,
πάλι κοντά του με καλεί.
Τι να την κάνω τη ζωή αν δεν είσαι εκεί!
Τι να την κάνεις; Να την δεις αλλιώς, ρε!
Αυτό να κάνεις1

Να δημιουργείς, να οδηγείς, να κάνεις το καλό
και ας το αφήσεις στο γιαλό.

Ρε....

Στυλιανός