Παζλ

Αρχίζω να ενώνω τα κομμάτια.
Να συνδέω τις εικόνες.

Φαινομενικά άσχετα.
Η ασυναρτησία του χάους,
που εκλογικεύουμε
και του δίνουμε μια μορφή.

Και μετά προσπαθούμε να τη διατηρήσουμε.

Ό,τι μας μοιάζει έρχεται κοντά μας,
σαν από ακατανίκητη έλξη.

Ό,τι δεν μας αρέσει το διώχνουμε.

Τα κομμάτια του παζλ που διαλέξαμε,
 ή μας διάλεξαν επίμονα αυτά,
ταιριάζουν όλα σ' ένα κομμάτι.
Πολύ σημαντικό κομμάτι.

Αυτό συνήθως είναι το άγνωστο κομμάτι.
Το κομμάτι που λείπει.
Αυτό το κομμάτι λέγεται:
"Γιατί"!

Όσο κι αν εκλογικεύουμε το χάος,
το "Γιατί" θα μας ξεφεύγει πάντα.

Σαν ένα ατίθασο άλογο,
που καλπάζει από μέσα μας,
και μας ωθεί με φόρα στη ζωή.

Στα χέρια μας όμως, κρατάμε πάντα το κομμάτι του:
"Πώς"!

Πώς να αξιοποιήσω τα δεδομένα;
Πώς να φτιάξω τη ζωή μου σύμφωνα με τις αξίες και τα γούστα μου;
Πώς ν' αντισταθώ στον άνεμο,
που ξεριζώνει το δέντρο της αυλής μου;

Θα 'ρχεται πάντα αυτός ο άνεμος που σκορπάει τα κομμάτια;

Παμέλα Τ.