Ώριμος καρπός σωριασμένος στο χώμα.
Έχει κάτι από θάνατο
μα κι από λαμπρή αναγέννηση.

Πόθος στην απόχρωση πορφύρας.
Σώματα γεμάτα από μύρο.
Χέρια πλεγμένα σαν σε πάλη.
Αχ νεότητα εφήμερη, μα αιώνια όμορφη.

Ο στρατηγός εφόνευσε ένα γιασεμί.
Μα στο κατόπι το μυαλό του σάλεψε.
Κι έγινε σκόνη η καρδιά του,
που πάνω της φύτρωσε το παιδί- γιασεμί.

Στάθης

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Έλα κοντά μου