Πότε ανατέλλει για πρώτη φορά ο εαυτός;
ένιωθα περικυκλωμένη από φανταστικούς εχθρούς  που περνουν απαρατήρητα - 
μέσα στο οπτικό μου πεδίο.
Υποστήριζα τον εαυτό μου- ένα ελάττωμα που φανερώνει το αληθινό, σαν μια ρωγμή στο πάγο της Ανταρκτικής , τρομακτική ουρανί μπλε του βυθού.
Οι σκέψεις σαν λοξοί περιπατητές, τρέκλιζαν στο έδαφος, διάβαιναν τους σιωπηλούς  δρόμους χωρίς καμιά συναίσθηση νοηματικών χασμάτων . 


Ε.Σ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

άτιτλο